پرتاب ماهــــواره ،علـــــم اقتـــــدار آفــــــرین

یکی از معروفترین تقسیم بندی های علم در نزد استراتژیست ها تمیز علوم اقتدار آفرین از علوم اقتدار زدا است.در نظر آنان هر علمی نمی تواند سعادت و موفقیت یک جامعه را تضمین کند بلکه در بررسی بین علم و قدرت بعضی از علوم را موجب ضعف و کاهش ضریب امنیت یک جامعه می دانند و علومی را که موجب افزایش قدرت و توان یک جامعه در مقابل دشمن می شود و  را علوم اقتدار آفرین می گویند.

 

برای نمونه می توان از انرژی هسته ای نام برد که به عنوان علم اقتدار آفرین ضامن حیات جامعه است و ملتی را از نابودی می تواند نجات دهد .البته کاربرد های این علم را همه تا حدودی در بخش های مختلف کشاورزی ، پزشکی ، نظامی و... میدانید و امروز کمتر کشوری در دنیا است که بخواهد پیشرفت کند و به دنبال تحقیقات در این حوزه نباشد . یقینا کسانی که می گویند انرژی هسته ای کاربردی برای ما ندارد یا دشمن است و از روی عمد می گوید و صلاح ما را نمی خواهد و یا جاهل است و اهمیت این موضوع را درک نمی کند.

اما علوم اقتدار آفرین فقط شامل انرژی هسته ای نیست بلکه علوم دیگری هم هست که امروزه در سطح جهان دانشمندان به دنبال دست یافتن و پیشرفت در آن هستند .

پرتاب ماهواره به فضا یکی دیگر از علوم اقتدار آفرین است که در دولت نهم و دهم نقش بسزایی در سیاست ها ی علمی شان داشت و ما شاهد رشد روزافزون تحقیقات در این حوزه و عملیات پرتاب ماهواره به فضا بودیم که می توان یکی از عملکرد های خوب دولت آقای احمدی نژاد دانست.

اما در دولت یازدهم ما اصلا شاهد پرتاب ماهواره های تحقیقاتی نبوده و متاسفانه باید بگوییم این رشد چشمگیر رو به رکود گذاشت و دیگر ما شاهد این مهم نبودیم.

شروع رشد فضایی کشور با پرتاب ماهواره امید آغاز شد و در سال 87 ایران به جمع هشت کشور صاحب تکنولوژی برتر طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره به فضا راه یافت .ماهواره ملی امید در تاریخ 14 بهمن 1387 توسط پرتابگر بومی داخلی سفیر 2 با موفقیت کامل به مدار پرتاب و ماموریت خود را آغاز کرد.

بهمن 88  پرتاب موفقیت آمیز کاوشگر یک و 2 به فضا

کاوشگر پیشگام هفتمین کاوشگر تحقیقاتی ایران در سال 1391